- ayağa qalxmaq
- 【動】立つ、 立ち上がる、 起立する[タツ、 タチアガル、 キリツスル]
Penqrof ayağa qalxdı. — ペングロフは立ち上がった。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Penqrof ayağa qalxdı. — ペングロフは立ち上がった。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
qalxmaq — f. 1. Ayağa durmaq, dik vəziyyət almaq. Müəllim sinfə girdikdə şagirdlər qalxdılar. Bütün salondakılar ayağa qalxdılar. Hamı yerindən qalxıb sıraya düzüldü. – Harın at qalxdı dik ayaq üstə; Ox dəyən ahu kimi tullandı. A. S.. Gəlinlər, qızlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dik — 1. sif. Aşağıdan yuxarıya doğru şaquli (düz) vəziyyətdə duran. Dik ağac. Dik nərdivan. Dik divar. 2. sif. Çox yüksək, uca, hündür; sarp. Uzanan dik qayalar, silsilələr; Qara yellər ora dörd yandan əsər. S. V.. Girdmanın igid sərkərdəsi meydanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalxışmaq — f. 1. Hamı birdən ayağa qalxmaq. 2. Bax qalxmaq 5 ci mənada. <Nizami:> Qızıl Arslanın Məmundan alaraq bizə aşılamaq istədiyi yanlış fikirlərin birisi də Babəkin dinə qarşı yox, təriqətlərə qarşı üsyan etməsinin zəruri olduğunu isbata… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərəkət — is. <ər.> 1. Bir şeyin və ya onun hissələrinin sabit bir nöqtəyə görə öz yerini və ya vəziyyətini dəyişməsi; hərəkətsizliyin, sükunətin ziddi olan vəziyyət. Ritmik hərəkət. Dairəvi hərəkət. – Cismin hərəkəti onun hissələrinin hərəkətilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirəşməx’ — I (Qafan) üzünə durmaq. – Firiddin Mıxdarın üzünə dirəşdi ki, kitabı sən oğurlamısan II (Çənbərək) çətinliklə ayağa qalxmaq, ayaq üstə durmaq (təzə doğulmuş heyvan haqqında). – Buzoy dirəşdi, böylə anasın əmdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ayaqlanmaq — 1. məch. Tapdalanmaq, tapdalanıb əzilmək, ayaq altında əzilmək, məhv edilmək, xarab edilmək. // Ayaqla basılmaq, sıxılmaq; ayaqla vurulmaq, əzişdirilmək, ayaq altına salınıb döyülmək. 2. t siz. Ayağa qalxmaq, yerimək. Meşələrin içində, dağların… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehmalca — bax ehmallıca. Ehmalca ayağa qalxmaq. Ehmalca gülmək. – Sözü lazımdır ehmalca demək, «pişiyim pişiyimnən» demək. . C. M.. Ana ehmalca uşağı qucağına aldı. M. Hüs.. Bir az sonra dizinin üstündə huşa getdiyini gördükdə Zeynəb <Mayanı> ehmalca … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qədd — is. <ər.> 1. Boy, boy buxun, qamət. Qəddin ki, sərvi xuraman ilən bərabərdir. Qövsi. Zorbadır hərçənd ki, qəddin sənin; Yox mənə tay olmağa həddin sənin. M. Ə. S.. 2. Bel. Qəddi bükülmək (əyilmək) – beli bükülmək. Ala gözlüm, səndən ayrı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doğrulmaq — f. 1. Düzəlmək, dikəlmək, düz durmaq, dik qalxmaq. Otel sahibi gürcü Dmitri onun əllərini yaxasından rədd edib itələdi, o, dəhlizin divarına dəyib doğruldu. M. S. O.. Bir nəfər yoldaşı ilə yükü yerbəyer edən gödək, yoğun və çevik bir fəhlə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti